Startpunt

Hallo, ik ben Charlotte. Ik ben hoogsensitief.

Ik voel mij vaak niet begrepen. Net zoals 15% van onze bevolking. Al denk ik niet dat je hoogsensitief moet zijn om je niet begrepen te voelen.

Maar het is één van mijn hoofdklachten. “Je hebt te weinig draagkracht”, “Je overdrijft”, “Je bent te emotioneel” zijn dingen die ik vaak hoor. Deze hectische, veeleisende en op prestatiegerichte maatschappij leert ons het verstand te laten primeren boven ons gevoel. Daardoor wordt er vaak niet geluisterd naar de eigen gevoelens, naar ons lichaam en ons hart. Op langere termijn kan dit tot innerlijke conflicten leiden en zorgen voor fysieke of psychische klachten. Het is dus hoogstnodig om naar jezelf te luisteren, naar een ander te luisteren. Wat er te weinig wordt gedaan.

Als hoogsensitief persoon vind ik het extra moeilijk om te overleven binnen deze maatschappij, omdat ik leef met een gevoelig zenuwstelsel. En laat nu net het woordje ‘gevoelig’ niet passen, vreemd zijn of zweverig klinken binnen onze samenleving. Laat alle vooroordelen los, want zo zit het niet in elkaar. Hoogsensitiviteit is geen ziekte of stoornis. Het is een persoonlijkheidskenmerk, zoals dat ik ook blond haar en blauwe ogen heb. Het is dus aangeboren. En wetenschappelijk onderzocht. Amerikaanse Dr. Elaine Aaron is de grondlegger en hier in België houdt professor Elke van Hoof van de VUB zich bezig met het onderwerp. Niet hoogsensitieve-personen hebben een filter waarbij ze de indrukken van buitenaf kunnen verdelen in belangrijke of minder belangrijke informatie. Hoogsensitieve personen hebben deze filter niet, dus alle informatie komt rechtstreeks binnen en alles wordt verwerkt. Dus bijvoorbeeld alle zintuigelijke indrukken (smaken, geuren, lichten, geluiden), maar ook sociale interacties, lichaamstaal, sferen, emoties van anderen, ervaringen komen zonder filter binnen en worden allemaal verwerkt.

Misschien is het moeilijk om dit nu al te begrijpen en I don’t blame you. Dit wordt een wandeling door het hoofd van een hoogsensitief persoon en dus ook mijn hoofd om jou leren kennis te maken met onze gevoels- en denkwereld. De wandeling wordt verdeeld over verschillende rustpunten, gekoppeld aan de verschillende kenmerken van hoogsensitiviteit. Daar zul je telkens een QR-code kunnen scannen waarbij je met gebruik van je koptelefoon of oortjes mij hoort praten. 

Misschien ben je zelf ook hoogsensitief, ken je iemand die hoogsensitief is of misschien ben je toevallig hier beland. Ik ben u nu al dankbaar dat je hier bent. Stel jezelf open en blijf nieuwsgierig. En geniet van de wandeling, vooral dat.

1e rustpunt

Elke hoogsensitieve persoon beleeft z’n hoogsensitiviteit op een eigen, unieke manier. Toch zijn er een viertal kenmerken die deze karaktereigenschap omvatten.

Hey, je bent toegekomen op het eerste rustpunt, vervolgens ook het eerste kenmerk. De diepgaande verwerking van prikkels en informatie.

Ik sprak daarnet over een filter die de meeste mensen hebben, waarbij belangrijke van minder belangrijke informatie wordt verdeeld. Aan de minder belangrijke informatie wordt dan geen aandacht besteed. Stel je voor dat je op café in gesprek zit met je vrienden. Dan is het gesprek achter jou en naast jou irrelevant. En al zeker de parfum van de persoon die net binnenkwam of de verlichting in de bar. Je besteedt aandacht aan het gesprek met je vrienden en de rest is bijzaak. Ja sowieso geraken we allemaal wel eens afgeleid, maar de focus ligt op je gesprek.

Mijn hoogsensitief brein werkt anders. Er is geen filter, waardoor belangrijke en minder belangrijke informatie voor mij allemaal belangrijk is. Althans volgens mijn brein. Ik merk op dat de persoon die binnenkwam een rode sjaal draagt, de persoon die iets verder van me zit een goede parfum draagt en de barman net gefronst heeft. “Ja het is fijn om nog eens af te spreken”, zeg ik, terwijl ik het bier op mijn lippen smaak en ik de persoon achter mij hoorde zeggen dat ze morgen een afspraak bij de psycholoog heeft.

Dat is ook te zien op fMRI-scans waarbij een hoogsensitief brein in meer gebieden oplicht als het een bepaalde opdracht of prikkel verwerkt dan een niet-hoogsensitief brein.

Aangezien bij mij alle indrukken in mijn omgeving volledig binnenkomen, beschik ik over een sterke vaardigheid om prikkels diepgaand te verwerken. Ik heb meer informatie dan een ander opgenomen, waardoor mijn brein meer moet verwerken, erover kan reflecteren en meer associaties kan leggen.

Dat heeft zijn voor- en nadelen. Op café is dat dus echt super vermoeiend. De dag nadien kan ik nog steeds over die rode sjaal nadenken. Hoogsensitiviteit is een persoonlijkheidskenmerk, dus je draagt het mee op het werk én in je privéleven.

De positieve aspecten zijn talrijk. Toch komt het vaak voor dat hoogsensitieve personen enkel de negatieve aspecten ervaren. Met zelfzorg en zelfinzicht en een stimulerende omgeving kan een hoogsensitief persoon openbloeien en de positieve aspecten ervaren. Dit is voor mij ook een intens groeiproces geweest en nog steeds, maar ik ervaar er steeds meer en meer de positieve kanten van.

Door deze diepgaande verwerking zijn er dus enkele positieve aspecten, bijvoorbeeld: sneller dingen opmerken, op het werk bv. snel signaleren en vermijden van fouten, gewetensvol te werk gaan (hoogsensitieve personen zijn vaak ook harde werkers en perfectionistisch). Maar ook creativiteit kan een voordeel zijn, stevige focus en concentratie wanneer men niet wordt afgeleid, snel inzicht hebben en kunnen zorgen voor originele en creatieve oplossingen. Hoogsensitieve personen denken vaak ook dieper na over de zin van het leven. Er zijn nog verschillende voordelen, maar deze bespreek ik verder tijdens de wandeling.

Aangezien een overvloed aan prikkels bij de mens zorgen voor stress, zijn hoogsensitieve personen erg stressgevoelig. Mijn stress-systeem gaat veel sneller in fight-flight modus, dagelijks kan ik zelfs zeggen. Eén van de negatieve gevolgen van deze diepe verwerking is dan ook overprikkeling en vermoeidheid. Wat mij brengt bij het 2^e kenmerk. Maar dat is voor verder tijdens de wandeling. Mogelijks heb ik u met deze informatie ook overprikkeld en wordt het tijd om verder te wandelen. Laat het even bezinken en geniet van de mooie omgeving hier. Tot straks.

2e rustpunt

“Je bent zo afwezig”, “Waarom ben je zo stil?”, “Je bent niet ad rem genoeg”, “Je doet altijd zo complex en ingewikkeld”,…

Nee ik ben mijn informatie aan het verwerken en heb daar iets meer tijd voor nodig. Ik kan een gesprek van twee dagen geleden nog steeds vandaag aan het verwerken of analyseren zijn. Bewust of onbewust. Ik ervaar alles gewoon intens en diepgaand.

Stel mij geen drie vragen na elkaar, want ik wil ze tegelijk beantwoorden en geraak daardoor in de war. Ik heb tijd nodig om te verwerken wat ik hoor, zie, ruik, voel en smaak. En doe je dat wel, dan kan ik bedachtzaam overkomen. Of misschien gewoon volledig blokkeren en niet uit mijn woorden komen. Zo ervaar ik het toch. Dat komt gewoon omdat ik tijd nodig heb. En laat dat nu net iets zijn wat we in deze maatschappij weinig krijgen.

Wel ik geef jou nu even tijd. Om rond te kijken. Om na te denken. Om stil te zijn. Om te luisteren. Kies maar.

Het voelt goed om even tijd te hebben toch? Dat zou ik graag ook vaker willen. Tijd en ruimte en niet de dagelijkse rat-race aan informatie, gesprekken, verplichtingen. Iedereen wilt hier uiteraard soms eens aan ontsnappen, maar wanneer ik in mijn bed kruip voelt het vaak aan alsof mijn lichaam en mijn geest samen een marathon hebben gelopen. Terwijl ik gewoon opstond die dag, naar het werk ging, boodschappen ging doen, een vriendin tegenkwam, thuiskwam en eten maakte. Imagine hoeveel prikkels er op je afkwamen.

Tot straks.

3e rustpunt

Hallo, je bent toegekomen op het volgende rustpunt. Het gevolg van het eerste kenmerk is overprikkeling/overstimulatie en dus het tweede grote kenmerk van hoogsensitiviteit. 

Door de overvloed aan prikkels heeft een hoogsensitief persoon dus meer tijd nodig om deze te verwerken. Wanneer men deze tijd niet krijgt of neemt, het niet mogelijk is binnen de omgeving of situatie kan men overprikkeld geraken.

Het valt moeilijk uit te leggen hoe overprikkeling aanvoelt. Het is alsof al mijn zenuwen actief zijn, elke cel in mijn brein luid roept. Er is complete chaos in mijn hoofd en ik ween makkelijk. Ik ben prikkelbaar en kan moeilijk nadenken.

Ik vergelijk het hier liever mee. Op café gaan voelt voor mij hetzelfde aan als dat een niet-hoogsensitief persoon uitgaat tot in de vroege uren, met een kater wakker wordt en geen tijd krijgt om te recupereren, want je moet naar het werk.

Zo voelt het voor mij aan wanneer ik wakker word na een avond op café geweest te zijn. Zonder alcohol te drinken en mijn 8 uren geslapen te hebben. 

Ik heb dus meer behoefte om mij terug te trekken en rust te nemen. Dat is het kernelement binnen de zelfzorg van een hoogsensitief persoon. Ik belandde in een burn-out wegens een te snelle levensstijl voor mij zonder rustpauzes en zelfzorg. Ik leerde mijn hoogsensitiviteit kennen en aanvaarden. En mijn levensstijl aan te passen.

Ik trek mij meer terug. Plan rustmomenten doorheen de dag in, soms zelf een rustdag.

Ik probeer een regelmatige levensstijl te hebben met genoeg slaap (8 uren), gezond eten en ik probeer dagelijks 2 liter water te drinken. Zo hou ik mijzelf lichamelijk in evenwicht. Daarbij probeer ik dingen te doen die mij energie geven. Versta mij niet verkeerd, ik ga graag op café, ik geniet en kan mij amuseren. Maar mijn batterij is leger dan toen ik was vertrokken. Om mijn batterij terug op te laden vond ik yoga, meditatie, sport zoals lopen en wandelen en boeken lezen. Ik probeer elke ochtend en avond in bed te mediteren. ’s Morgens om de dag met volle moed te beginnen en ’s avonds om de dag af te sluiten en los te laten. Ik probeer mijzelf in balans te houden. En daar moet ik mij elke dag van bewust zijn, om niet in overprikkeling terecht te komen.

Zo dadelijk bij het volgende rustpunt zal ik samen met u een meditatie doen. Meditatie brengt mij tot rust. Ik word een observator van mijn gedachten, ik vel er geen oordeel meer over. Ik kan mijzelf losmaken van mijn gedachten en doorvoelen wat ik voel op dat moment. Dat geeft mij overzicht, hierdoor kan ik beter relativeren. Meditatie zorgt voor kalmte in mijn hoofd en lichaam. Het zorgt voor ontprikkeling. Sta open voor de meditatie straks en vel zelf geen oordeel. Kijk of het iets voor jou is. En zo niet, geen probleem. Iedereen zoekt en vindt dingen waarbij hij tot rust kan komen.

4e rustpunt

Hallo, je hebt nu de 5^e QR-code gescand en komt terecht op deze meditatie. Kijk even rond. Staat er een bank? Lukt het om erop te gaan zitten? Neem dan even plaats.

Geen zin of lukt het niet? Geen probleem, blijf dan maar even rechtstaan. Zorg gewoon dat je comfortabel bent.

We gaan beginnen.

Sluit voorzichtig de ogen en leg je handen op je buik. We gaan samen 3 keer diep in- en uit ademen. Terwijl we samen diep in- en uit ademen focus je je op het contact van je handen op je buik en word je bewust van het op en neer gaan van je buik. Goed we gaan samen inademen, (inademen 5 tellen). Even vasthouden (3 tellen). En uitademen (uitademen 8 tellen). Nog eens, diep inademen (inademen 5 tellen). Even vasthouden (3 tellen). En uitademen (uitademen 8 tellen). Andere gedachten die in je opkomen, laat je weer los. Alsof het gedachtenwolkjes zijn die even passeren. Probeer bewust te worden van de ademhaling en voel de buik op en neer gaan. We gaan een laatste keer inademen (inademen 5 tellen). Even vasthouden (3 tellen). En uitademen (8 tellen).

Laat de ogen gesloten en beeld je in alsof je aanwezig bent op jouw veilig plekje. Een plekje waar je jezelf rustig voelt. Dat kan een bestaande plek zijn, maar ook verzonnen. Laat je fantasie de vrije loop. (10 seconden stilte). We gaan samen nog eens diep in- en uitademen. Word bewust van de veilige plek rondom jou. We gaan samen inademen (5 tellen). Even vasthouden (3 tellen). En uitademen (8 tellen).

Nu we iets in gedachten hebben, gaan we proberen om die plek zo gedetailleerd mogelijk in beeld te krijgen. Misschien krijgen we dan het aangename gevoel alsof we er echt zijn. We gaan ons die plek zo goed mogelijk voor de geest proberen halen aan de hand van een aantal zintuigen.

We beginnen de plek te verkennen door goed rond te kijken. Hou de ogen gesloten. Beeld je zo goed mogelijk in wat er allemaal te zien valt op jouw veilige plek. Kijk naar de kleuren om je heen, de voorwerpen. Kijk goed rond. Blijf met je aandacht zoveel mogelijk bij die plek en kijk rustig naar wat er te zien valt. Zo krijg je een goed beeld van jouw veilige plek. Je voelt je echt op die plek aanwezig en dat geeft je een ontspannen, aangenaam gevoel.

Dan gaan we onze aandacht focussen op de geluiden die je hoort op je veilige plek. Beeld je alle geluiden in die typisch zijn voor de plek waar jij je goed voelt. Misschien hoor je geluiden van de natuur. Hoor je de wind waaien, of hoor je het water in de rivier voorbij stromen. Misschien klinkt er mooie, rustgevende muziek. Misschien hoor je stemmen die heel vertrouwd klinken. Of misschien is het er gewoon heerlijk stil. Neem de geluiden of de stilte in jou op.

We gaan verder op ontdekking, maar nu gaan we ons concentreren op wat we voelen. Voel of het er lekker warm of juist aangenaam fris is. Voel. Voel op welke ondergrond je ligt, zit of staat en of dat aangenaam aanvoelt. Je kan bepaalde voorwerpen of vormen voelen met je handen. Ga op zoek naar wat er aangenaam voelt op jouw veilige plek.

Tot slot gaan we ook proberen om ons de geuren en smaken in te beelden die op jouw veilige plek aanwezig zijn. Geuren en smaken die typisch zijn voor de plek waar jij je goed voelt. Misschien overheersen er geuren van de natuur, ruik je bloemen of een lekker parfum.

Je hebt in gedachten nu een volledig en gedetailleerd beeld van de plek waar jij graag bent. Laat voor jezelf toe dat je alle andere gedachten even loslaat. Je bent nu echt op jouw veilige plek en dat geeft je een aangenaam en ontspannen gevoel.

En dan gaan we in gedachten langzaamaan terug naar hier komen. Word je bewust van de omgeving waar je je nu bevindt. Hou de ogen gesloten en luister naar de achtergrondgeluiden. Sta eens stil bij de tijd die je neemt voor jezelf momenteel. Breng langzaam aan wat kleine bewegingen in je lichaam. Voel zelf wat aangenaam is. Als je klaar bent, mag je je ogen openen.

Geniet van je wandeling en van de natuur. Tot straks.

5e rustpunt

Je bent toegekomen aan het 5^e rustpunt. Ik hoop dat de wandeling je al deugd gedaan heeft en dat je al iets meer begrijpt wat hoogsensitiviteit is. Maar we zijn er nog niet. Er zijn nog 2 hoofdkenmerken. Je bent hier beland bij het 3^e kenmerk, namelijk enerzijds de emotionele intensiteit en anderzijds het sterk ontwikkeld empathisch vermogen.

Emotionele intensiteit wilt zeggen dat men reageert vanuit een intensere emotionele reactie. Deze reactie heeft betrekking op zowel positieve als negatieve prikkels. Dus stel ik ga wandelen in het bos en er passeert iemand die naar mij glimlacht dan kan ik daar intens van genieten en blij worden. Ik voel het in elke cel. Blij zijn is voor mij intens gelukkig zijn. Verliefd zijn is smoorverliefd zijn en alles er voor over hebben. Genieten is mijn batterij volledig kunnen opladen.

Maar het heeft dus ook een andere kant. Wanneer iemand bijvoorbeeld roept tegen mij, dan kan ik daar helemaal van ondersteboven geraken. Dan kan ik mijzelf verliezen in mijn emotie en erg verdrietig worden. Geen één traan, maar een volledige emmer vol. En wanneer ik ben uitgehuild kan ik daar ook wel weer snel uitgeraken door mij even terug te trekken uit die situatie. Ben ik bang? Dan kan ik snel een paniekaanval krijgen.

Emoties voelen voor mij vaak heftig en intens.

Ik ben blij met deze eigenschap. Ik voel intens en hou ervan om gelukkig te worden van de zon op mijn gezicht. Kleine dingen kunnen mij snel positief raken. En dat zou ik voor geen geld van de wereld willen missen. En uit het intens voelen van negatievere emoties, daar leer ik altijd uit. Ik leer mijzelf beschermen en mijn grenzen aan te voelen. Mijn lichaam en mijn hoofd geven aan wanneer iets niet goed voelt en ik anticipeer. Mijn lichaam is mijn kompas.

Door mijn hoogsensitieve eigenschap heb ik een sterk ontwikkeld empathisch vermogen. Hierdoor kan ik mij makkelijk in alles en iedereen inleven en mij in een ander verplaatsen. Ik kan de gevoelens van een ander snel en goed aanvoelen, waardoor ik vaak ook iemand sneller begrijp. Hierdoor zou ik mijzelf al snel kunnen wegcijferen voor de behoefte van een ander. Net omdat ik die behoefte zo goed kan aanvoelen. Ik ben zorgzaam en wil goed doen voor iedereen.

Mijn valkuil daar in is té empathisch zijn. Ik moet soms op mijn rem kunnen staan en mijn grenzen bewust bewaken. Dat is soms erg moeilijk. Doordat ik goed wil doen voor iedereen en dat in het leven niet altijd lukt, kan ik mij snel schuldig beginnen voelen. Wat compleet absurd is “I know”, maar ik zal de emotie van een ander altijd intens aanvoelen. Het gevaar hier in is dat ik mij snel kan verliezen in de emoties van anderen. Hierdoor kan ik volledig leeggezorgen worden. Je kent de metafoor wel met de spons. Ik kan dan zelf geen energie meer over hebben. En dan kom ik in de vicieuze cirkel terecht van terug prikkelbaar te worden door te weinig energie.

Het belangrijkste voor mij is dus mijn grenzen bewaken en durven uitspreken. Dat wat iedereen denk ik tijdens zijn hele leven blijft leren. Ik moet er mij gewoon dagelijks van bewust blijven. En zelfzorg. Super belangrijk. Mijn batterijen opladen, elke dag opnieuw.

6e rustpunt

Hey, zalige hé die natuur? Hier ben je bij het laatste hoofdkenmerk van hoogsensitiviteit, namelijk sensorische sensitiviteit. Ik vertaal deze graag naar ‘gevoelige zintuigen’ hebben.

De zintuigen van hoogsensitieve personen nemen meer informatie op dan deze van niet-hoogsensitieve personen. Er wordt bewust en onbewust meer informatie waargenomen met de zintuigen en dus veel gedetailleerder.

Mijn zintuigen staan volledig open, elke dag. Wanneer ik in een ruimte ben, let ik onbewust op geluiden, geuren, smaken, aanrakingen, bewegingen, lichten, sferen, emoties van anderen, enz. Ik zal alles gezien en doorvoeld hebben.

Hierdoor ben ik erg opmerkzaam en heb ik oog voor detail. Een mooie eigenschap die ik zeker ook niet zou willen missen. Al is de valkuil terug overprikkeling natuurlijk. Dus op tijd leren terugtrekken en even tot rust komen is een belangrijke.

Bij het volgende rustpunt beschrijf ik jou een voor mij dagelijkse situatie wanneer ik mijn huis uitstap en naar buiten ga.

7e rustpunt

Ik stap met mijn vriendin in de stad. We gingen shoppen, een dagje quality-time samen. We stappen arm in arm, we babbelen. Ik zie mensen op het terras zitten en krijg plots zin in een koffie. Ik zie een man van zijn koffie drinken. Zou het cappucino zijn dat hij drinkt of een gewone zwarte koffie? Nee hij heeft zijn melkje al gebruikt, dus zwart zal de koffie niet zijn. Ik drink graag chai latté, maar die zullen ze hier misschien niet hebben. Ze zouden dat overal op de kaart moeten zetten. “Gaan we naar die winkel?”, vraagt mijn vriendin. “Ja dat is goed”, antwoord ik, terwijl ik de boekenwinkel passeer en ik een vrouw de kaft van een boek zie lezen. Welk boek zou dat zijn dat ze nam? Mijn vriendin vertelt mij hoe haar werkdag was geweest en ik luister. Ze had moeten overwerken en ik merk dat ze nood heeft aan even los te laten en te genieten van de quality-time. Het doet haar deugd, in de stad zijn en iets voor haar zelf te doen. Dat is hoe zij haar batterijen oplaadt. Ik vind het heerlijk, haar zien genieten. Ondertussen zag ik dat die vrouw het boek op de toonbank legde. Ze ging het boek kopen. Nu ben ik echt benieuwd welk boek het is. Ik kijk graag naar mensen die rondstappen in een boekenwinkel. Dan fantaseer ik erbij welk genre ze zouden lezen, hoe vaak ze lezen, waar ze lezen, enz. Dat doet mij herinneren aan het feit dat ik straks ook eens binnenga, want ik heb nog een aantal boeken staan op mijn lijstje.

Ondertussen bevinden we ons in de kledingswinkel en vraagt mijn vriendin of ik dat kleedje mooi vind? “Ja dat zou u echt staan denk ik”, antwoord ik. Ik meen dat ook. Die kleur zou haar geweldig staan, bij haar bruine haar. Ook de vorm van dat kleedje zou perfect passen om haar lichaam. Ze gaat het meenemen naar de paskamer, maar kijkt nog even rond. Na een halfuur zelf rond gekeken te hebben ga ik even zitten. Ik heb wat hoofdpijn. Ik kan hiervan genieten, maar mijn hoofd is luid. Veel te veel prikkels.

Na het winkelbezoek stappen we naar buiten. “Zouden we iets gaan drinken”, stel ik voor. Ze vindt het goed. We stappen richting de markt. Ik zie een man alleen op een bank zitten. Hij kijkt rond. Wat zou hij denken, denk ik. Hoe voelt die man zich? Hij kijkt wat verdrietig. Ik glimlach even naar hem bij het passeren en hij glimlacht terug, maar ik zie de eenzaamheid in zijn ogen. Ik denk aan iedereen die zich tijdens de coronaperiode eenzaam heeft gevoeld. Mijn oma, pff ik zou haar moeten bellen. Ik moet nog eens langsgaan. Hoe zou zij zich voelen? Ik voel mij schuldig dat ik haar niet vaker bel.

Mijn vriendin is ondertussen aan het vertellen over haar week en stelt enkele vragen aan mij. Ik antwoord ze en stel ook enkele vragen aan haar. Terwijl we aan het babbelen zijn, zie ik een vrouw samen met haar dochter veronderstel ik, uit een winkel stappen. De vrouw grijpt naar haar oorlel en ik merk dat ze iets kwijt is. Een oorbel. Ik vraag aan mijn vriendin of ze morgen een drukke dag heeft en zie die vrouw naar beneden kijken, ik veronderstel om haar oorbel te zoeken. Mijn vriendin antwoordt en ik luister, maar ondertussen kijk ik ook even op de grond. Je weet nooit dat ik die oorbel zou vinden. Ik zie plots een oorbel iets verder van mevrouw liggen, ik raap ze op en geef ze aan haar. Ze verschiet en weet niet zo goed wat er net gebeurde. Mijn vriendin ook niet, want wij waren gewoon aan het stappen en een gesprek aan het voeren. We lachen er even om en stappen verder naar het terras om onze koffie te drinken. Hopelijk hebben ze chai latté, daar heb ik echt zin in.

Thuisgekomen denk ik nog steeds aan die man op het bankje, of die vrouw haar boek al aan het lezen is, aan de vrouw die haar oorbel verloor. En ondertussen hou ik mijn vriendin stevig vast, want wat kan ik genieten van de quality-time die we vandaag hadden. Ik ben gelukkig en voldaan. Maar moe, dus ik wil niet al te lang meer opblijven. Morgen heb ik een volle agenda. Gelukkig heb ik overmorgen een rustdag ingepland.

Eindpunt